म पढ्न भनेर घरबाट स्कुलतिर जान्छु
तिमी बाटोमा मलाई हेरेर बहिनी एउटा काम छ भनेर रोक,
म सहयोगी भावमा नजिकिएर समस्या बुझ्न चाहन्छु
तिमी मेरो शरीरलाई नियाल्न थाल्छौ,
अनि तिम्रो धेरै बर्ष अघि देखिको त्यो प्यास जगाउ
हात तानेर एउटा कुनामा लैजाउ ,
वरिपरि नजर घुमाएर भुइँमा लड्ने गरि गालामा थप्पड लगाउ
म चिच्याउन खोजुँला तिमी मलाई मार्ने धम्कि दिएर चुप लगाउ,
आफ्नो इच्छा पूरा हुन्जेल लुट
तिम्रो बलले सकुन्जेल कुट,
आखिर कसले रोक्छ र तिमीलाई नाम मात्रैको कानुन भएको देशमा ?
दुई चार जना अरु साथी पनि बोलाउ हेरेर तिम्रो फोनमा ,
म तिम्रो मार्ने धम्की सम्झिदै लाचार भएर लडिरहन्छु
अनि तिम्रा साथीहरु आएर पालैपालो अब छुन्छन् मलाई ,
अनि आफ्नो पैसाको आडमा थकित साथीहरुलाई हाँस्दै भन "नडराओ केटा हो केही हुन्न तिमीहरूलाई ",
मनमा अलिकति दया भए जिउँदै छाडिदेउ मलाई
उठ्न नसक्ने भको म बरु घाँटि थिची मारिदेउ मलाई ,
पैसा छ्दैँ छ किन हुन्छौ र तिमी चिन्तामा
केटीको बाउ आमा अदालत गुहार्छन् तर अफ्सोच हुन्नौ तिमी शंकामा,
डि.एस.पि. त तिम्रो बुबाको मिल्ने साथी रे नि त!
अनि कहाँ बाट हुन्छ त डर भन्ने चीज मुटु भित्र!
म कि त समाजको कुरा सुन्न नसकेर आत्महत्या गरौंला
कि त समाजको एउटा अगुवा आएर बिदुरसगँ बिहे गर्दिने सल्लाह देला,
पैसाको अाडमा कानुनका पहरेदार किनेर फेरि येस्तै कार्य गरौला
आमा, बहिनी त सम्झ कसरी बलत्कारिको छोरा दाइ भनेको सुन्न सकौला,
तिमी मातातिर्थ औँशी सम्झ,भाइटीका सम्झ
यदि यसो गर्न पनि नसके हुनेछ आदर अनि सम्मानको ढोका सदैव तिम्रोलागी बन्द।